Κυριακή 4 Δεκεμβρίου 2011

Το κλειδί και η ελευθερία

… "Τι τα θες
           οι φίλοι μου ήταν πεινασμένοι
                  φαγώθηκαν τα χρήματα των μενεξέδων"

Το έχουμε ξαναπεί: μια φράση συχνά ξεκλειδώνει τις σκέψεις, ανοίγει την πόρτα στις μνήμες και την αφήνει ορθάνοιχτη απελευθερώνοντας τα μέσα μας ωδικά πουλιά. Τώρα, αν καμιά φορά με δείτε να κάθομαι ώρες, μέρες ή χρόνια και να κοιτώ το κλειδί που κρατώ, είναι γιατί έτσι εξαντλώ τη ελευθερία μου: να επιλέγω αν θα χρησιμοποιήσω ή όχι αυτό το κλειδί. Άκου:


"... φαγώθηκαν τα χρήματα των μενεξέδων"
"... φαγώθηκαν τα χρήματα των μενεξέδων"
"... φαγώθηκαν τα χρήματα των μενεξέδων"
"... φαγώθηκαν τα χρήματα των μενεξέδων"
"... φαγώθηκαν τα χρήματα των μενεξέδων"

***
Η φράση είναι από το ποίημα «οι μενεξέδες, οι πεινασμένοι φίλοι και το παιδί με τα χρυσά μάτια» του Ναζίμ Χικμέτ (μετ. Άρη Δικταίου)

8 σχόλια:

Τσαλαπετεινός είπε...

Τι κι αν δεν αλλάζει ο κόσμος με την ποίηση, αρκεί που ένας στίχος μας κάνει και παίρνουμε ανάσα τα βράδια της Κυριακής.

Να σαι καλά βρε Γιώργο!

Ανώνυμος είπε...

ανάσα, καλά τα λέει ο από πάνω...

γρηγόρης στ. είπε...

Ανάσα... και πόσο πολύ ταιριάζει με το διπλανό μήνυμα στο μπουκάλι!

Καλή εβδομάδα, Γιώργο!

Γιώργος Κατσαμάκης είπε...

Καλημέρα κύριοι και καλή εβδομάδα. Πάρτε ανάσες....

Σταυρούλα είπε...

Να το χρησιμοποιείς, γιατί ανοίγεις τα κλουβιά και των άλλων. ;)

Χαμένο Επεισόδιο είπε...

Ανάσα και η ελευθερία να νιώθεις ότι έχεις την επιλογή.

αγκνιρα είπε...

Τι μουσικότητα που έχει αυτή η μικρή φράση! Μπράβο στον μεταφραστή.

Γιώργος Κατσαμάκης είπε...

Αγκνίρα, χωρίς να ξέρω γρι τούρκικα (ειδικοί σε αυτά ο "Δύτης" και τα "κουπέπκια")δεν με πείθει η μετάφραση του Δικταίου, βάζει κάποιες "ποιητικές" μορφές των λέξεων που δεν πιστεύω πως "ταιριάζουν" στον Χικμέτ.

Χαμένο επεισόδιο καλώς ήρθες :)